Larunbat honetan, martxoak 25, Alberto Gastesiren 'Gelditasuna ekaitzean' (Vidania Films) filmaren emanaldi ofiziala egingo da D 'A Jaialdian. Filma Kataluniako hiriburura helduko da, Donostiako Zinemaldia edo Xixongoa bezalako jaialdi ospetsuetan ibilbide luzea egin ondoren. Zuzendari donostiarrarekin hitz egin dugu bere opera primak izan duen harreraz eta datorren maiatzaren 12an zinema-aretoetan estreinatu aurretik dituen sentsazioez.

• Nola aurkeztuko zeniguke ‘Gelditasuna ekaitzean’ filma?

Bikoteen, denboran zehar egindako berrelkartzeen, harrapatutako arrainen eta errusiar mendien istorioa da. Aldi berean, film honetan, aktore eta teknikari talentudunek prozesu zinematografikoa askatasun- eta abentura-espirituarekin esperimentatzeko aukera izan dute, eta uste dut hori errepikaezina izango dela. Azkenik, hau da nire debuta, eta gehien kezkatzen nauten gogoeta formalak eta eszenaratzeari buruzkoak azaleratzen zaizkit. Gainera, Donostiako esentzia duen filma da: hazi garen hiriaren erretratua, bertan bizi den jendearen belaunaldi batena eta kaleetan entzuten eta hitz egiten ditugun bi hizkuntzena.

• Nola sortu zen filmaren ideia? Eta nolatan hautatu zenuten 4:3 formatua  eta zuri-beltza?

Ideia irudi gisa sortzen da, pertsonaien gai edo argumentu gisa baino gehiago: salgai dagoen pisu batean, iragana partekatzen duten bi pertsona berriz elkartzea. Gauza zehatzetatik abiatzea gustatzen zait, eta gero bideak, pertsonaiak eta kontzeptuak aztertzen joatea. Hazi hartatik, filmak irudi-formatu eta estilo jakin batzuk ditu, eta zuri-beltzean aurkezten dugu. Horri leial izatea gida izan da iluntasunean, zer film egiten ari ginen ulertzeko.

Alex Merinorekin egindako gidoi lana kaotikoa, abenturazalea eta eraikitzailea izan da. Beti zabalik dagoen prozesu batean gurekin betiko biziko diren pertsonaiak eraikitzera iritsi gara: istorioaren iragana filmatzen hasi ginen orainaren zatia idatzita eduki gabe, eta bertutea, agian, amildegitik ibiltze horretan lasaitasuna mantentzean egon da.

Zinema egiteko modu hori miraria izan da niretzat, faktore asko elkartu baitira, eta, horri esker, ekoizpen baten etapak etengabe nahastu ditugu. Bestalde, esku artean genituen bitartekoen soiltasunak mesede egin die erabaki askori, eta materiala eta plano zehatzak filmatzera eraman gaitu, “kameran” muntatzeko.

• Donostia Zinemaldian estreinatu zenuten lana eta, ondoren, jaialdi askotan parte hartzen ari zarete. Nolakoa izaten ari da kritikaren eta publikoaren harrera? Definitua duzue filmak hurrengo jaialdietan egingo duen ibilbidea?

Donostian estreinatzea izan zen bidaia honetarako geldialdirik onena. Ibilbide umila baina atsegingarria egiten ari gara; zaila da hainbeste saturazio duen ingurune batean lekua hartzea, prestatzeko denborarik gabe: muntaia amaitu bezain laster Donostia Zinemaldiarekin topo egin genuen, eta hortik aurrera, gelditu ez den gurpil baten barruan egon gara. Gainera, ekoiztetxearen lehen lana izan da. Oraindik ikusten ari gara atzerriko zein jaialditan estreinatuko dugun hemendik kanpo. Azken finean, erritmo lasaiaren alde egin dugu, ibilbideari denbora eman diogu eta Donostia Zinemaldian lehen ikustaldia egin eta hilabete askotara estreinatzea erabaki dugu.

Harrera primerakoa izaten ari da, ezin gara gusturago egon. Hala ere, publiko orokorrarentzat egiten ditugu lanak eta, beraz, aretoetako estreinaldian zer gertatuko zain gaude.

• Gainera, bihartik aurrera D’A Jaialdian egongo zarete. Zer espero duzue bertan parte hartzetik? 

Ikusle gisa jaialdi finkoa da nire egutegian, beraz, imajina dezakezu film batekin lehiatzeak ematen didan plazera. Gainera, pelikulan parte hartu dugun talde handi bat joango gara bertara filmaketa izan zen amets hura luzatzeko: Loreto Mauleon eta Iñigo Gastesi aktore protagonistak, Alejandra Arróspide produkzio diseinatzailea, Alex Merino gidoilaria... Eta, gainera, ondorengo solasaldia ikusleekin topo egiteko beste aukera bat da eta partekatzen dugun une hori magikoa iruditzen zaigu.

• Zer balantze egiten duzue orain arte lortutakoaz?

Balantze zoragarria da, film laburretatik gatozelako, gure debuta izango zen epe luzeko proiektua prestatzetik, eta, ia jainko-jainkosen etorrera bezala, aurreikusita ez zegoen gidoi bat filmatzeko aukera atera zitzaigun, in extremis baldintzetan. Igerilekura gogotsu bota behar izan ginen. Emaitza oso lagungarria izan da: ekoiztetxea hazi egin da eta gu espiritu berrituarekin eta helduagoarekin gaude egingo ditugun hurrengo filmetarako.

• Maiatzaren 12an zinema-aretoetara iritsiko da. Hainbat jaialditan izandako harrera ikusita, bertan nolakoa izatea espero duzue?

Jendeak zinema-aretoetan filma ikusteko gogotsu gaude. Zinearen esperientzia ez da existitzen ikuslearekin hitz egin gabe, eta prozesu hori itxi egin behar dugu, desagertu, filma izan dadin. Bere proposamen formala gorabehera, publiko zabalarentzako filma izango delakoan nago.

• Etorkizunera begira, zer proiektu dituzu esku artean? Zerbait aurreratu diezagukezu? 

‘Singular’ izeneko bigarren filmaren finantzaketa amaitzen ari gara. Zientzia-fikziozko lana da, eta ez du zerikusi handirik lehenengoarekin (nahiz eta susmatzen dudan nolabait konektatuko direla). Proiektu hau Vidania films-ek White Leaf Producciones enpresarekin egindako koprodukzioa da, eta RTVEk eta EITBk ere parte hartu dute. Gainera, beste luze batzuk garatzen ari gara, baita fikziozko telesail bat ere, eta film laburretan ibilbide luzeko zuzendari talentudun baten lehen film luzea egiten saiatzen ari gara.